نگاهی انتقادی به فیلم پنج ستاره

به بهانه پخش فیلم سینمایی «پنج ستاره» نگاهی به این فیلم می‌اندازیم.

به گزارش آی‌فیلم،  پنجشنبه این هفته شبکه آی‌فیلم، فیلم سینمایی «پنج ستاره» را به روی آنتن برد.  فیلمی که در سال ۱۳۹۲ توسط مهشید افشارزاده ساخته و فیلمنامه آن توسط علی اکبر قاضی‌ نظام به نگارش درآمده است.

این فیلم سینمایی داستان دختری را روایت می‌کند که برای رفتن به دانشگاه پول کافی ندارد و مجبور شده برای امرار معاش خود در یک هتل کار کند، که دچار دردسرهای عجیبی می‌شود. در ادامه این داستان بطور کامل جایش را به مسائل دیگر می دهد. این اتفاق، اولین مشکل بزرگ فیلم « پنج ستاره » محسوب می شود که با گنگی و سردرگمی فیلمنامه مواجه است و مشخصاَ تکلیفش را با خودش نمی داند. فیلم در ابتدا به دانشگاه و محل ثبت نام و شرایط جدید دختر جوان می پردازد و سپس در یک چرخش صد و هشتاد درجه ای ، به هتل و مشکلات کارکنانش می رسد که کاملاً بی ربط با فصل آغازین فیلم به شمار می رود.

اما اتفاقات اصلی فیلم که در هتل پنج ستاره رخ می دهد نیز سردرگم و بی هدف دنبال می شوند. مهشید افشارزاده برای نشان دادن مشکلات قشر کارگران جامعه به دم دستی ترین روش های مرسوم در فیلمسازی روی آورده که از جمله آنها آه و ناله و گریه و شیون بوده است بطوریکه « پنج ستاره » بیشتر از اینکه بخواهد هوشمندانه وارد زندگی و مشکلات کارکنانش شود، با مرثیه سرایی تنها به متشنج کردن دقایقی از فیلم مبادرت ورزیده است.

دیگر بازیگران فیلم نیز از لحاظ پرداخت شخصیت وضعیت آشفته ای دارند. شخصیت زری با بازی بهنوش بختیاری ، مجموعه ای از شوخی های بی مزه و تکه کلامهای که بدجوری با حوصله مخاطبش بازی می کند. زری که در مجموع در فیلم « پنج ستاره » شخصیتی خوشحال ترسیم شده، قرار بوده که بارِکمدی فیلم را به دوش بکشد اما افشارزاده فراموش کرده که شوخی های بهنوش بختیاری در « پنج ستاره » همانی است که مخاطبین نزدیک به یک دهه در قاب تلویزیون مشاهده کرده اند.

فیلم متاسفانه از نیمه به بعد، دچار تزلزل در ارتباط شخصیت ها با یکدیگر و همچنین کِش دادن داستان نیز می گردد که وضعیت را به مراتب مشکل‌تر از نیمه ابتدایی فیلم می کند. فیلم در نیمه دوم، به سراغ سوژه گم شدن ساعت آمیتاب باچان در هتل می رود و به حدی روی این سوژه مانور می دهد که جذابیت داستان بطور کلی از بین می رود. فیلم در دقایقی که قضیه گم شدن ساعت گرانقیمت مطرح می شود، علی القاعده می بایستی تعلیق را به وجود آورد، اما متاسفانه تماشاگر از همان دقایق ابتدایی متوجه می شود که دزدیدن ساعت کار چه کسی است!

بحران روابط شخصیت ها و ارتباطشان با یکدیگر، شاید بزرگترین مشکل « پنج ستاره » باشد. اینکه چه شده که مدیر بخش خانه داری هتل بدون هیچ مقدمه و دلیلی با مریم ارتباطی صمیمی پیدا کرده ، یکی از علامت سوال های بزرگ فیلم تلقی می شود که هرگز به آن پاسخی داده نمی شود. فیلم نه اشاره ای به علاقه رضا به مریم می کند و نه اصلا بستری برای توجه بیشتر رضا به مریم محیا می کند و در واقع، این دو به یکباره در جریان فیلم به یکدیگر نزدیک می شوند!

همچنین وجود شصیت عجیب و غریبی به نام محتشمی یکی از آزار دهنده ترین لحظات فیلم را تشکیل می دهد. محتشمی شخصیتی ذاتاً بی اعصاب است که بدون دلیل مشخصی همواره عصبانی هست و امکان ندارد که فردی او را در حال فریاد کشیدن نبیند! متاسفانه فیلم علاوه بر شخصیت پردازی بد محتشمی، مشکل دیگری را هم جلوی پای تماشاگر قرار داده و آن رابطه احساسی میان رضا و محتشمی است که اصلاً پذیرفتنی نیست. رضا و محتشمی دو شخصیت کاملاً متضاد از یکدیگر هستند و مسلماً رابطه شان با یکدیگر یکی از پارادوکس آمیز ترین روابط میان شخصیت ها در سینما به شمار می رود.

« پنج ستاره » چندتایی هم شخصیت کاملاً زائد مانند شقایق ( لیلا بلوکات ) دارد که مشخص نیست حضورش در فیلم به چه عنوانی صورت گرفته است. شقایق دختری از طبقه مرفه جامعه است که در ابتدای فیلم در دانشگاه با مریم آشنا می شود و سپس از داستان حذف می شود اما در انتهای فیلم بار دیگر از هتل سر در می آورد و فخر می فروشد! مشخص نیست که مهشید افشارزاده می خواسته با وجود شخصیت شقایق چه پیامی را به تماشاگر برساند؛ شاید اختلاف طبقاتی بتواند محتمل ترین گزینه برای حضور شقایق در داستان باشد اما این شخصیت بی پرداخت تر از آن است که اصلاً بتواند پیامی را به تماشاگر منتقل کند.

در بین شخصیت های فیلم شاید تنها رضا وحیدی باشد که وضعیت قانع کننده تری به نسبت دیگران داشته باشد. رضا وحیدی شخصیتی است که دقیقاً در نقطه مقابل محتشمی قرار دارد. وی مهربان است و به شدت دلسوز و حتی حاضر است برای حفظ آبروی کارمندانش به بازداشتگاه برود و دردسر بکشد! افشارزاده شخصیت وحیدی را بصورت اغراق آمیزی، سفید ترسیم کرده بطوریکه کمتر می توان ما به ازای بیرونی وی را در جامعه یافت اما با اینحال شهاب حسینی در ایفای این نقش موفق ظاهر شده است.

« پنج ستاره » در بهترین حالت ممکن شبیه به یک اثر تلویزیونی است  و آنقدر پخته نیست که بتواند در مدیوم سینما حرف هایی برای گفتن داشته باشد اما با اینحال برای اولین تجربه کارگردانی مهشید افشارزاده می تواند یک تجربه قابل قبول باشد

بیشتر بخوانید:

جدول پخش شبکه آی فیلم

م ه / ص گ