در این خبر به بهانه پخش سریال «مرضیه» برشی از مصاحبه زنده یاد ماهچهره خلیلی درباره این سریال را می‌خوانیم.
به گزارش آی‌فیلم به نقل از قدس آنلاین، مجموعه تلویزیونی «مرضیه» آخرین حضور و بازی زنده یاد ماهچهره خلیلی است. بازیگر جوانی که درست یکسال پیش از بین ما رفت و حالا در سالگرد این هنرمند فقید مصاحبه‌ای از او که درباره سریال «مرضیه» است را باهم در ادامه می‌خوانیم.
بیشتر نقش آفرینی‌های شما در سریالهای تاریخی تلویزیون بوده است و این بار با یک سریال اجتماعی روی آنتن آمدید، تجربه بازی در یک سریال مناسبتی چطور بود؟
من سریالهای مناسبتی و اجتماعی بازی نکرده بودم. بازی در سریالهای مناسبتی برای هر بازیگری یک موقعیت است. سریالهای مناسبتی، بیشتر دیده می‌شود و فرصتی است که بازی خودت را سریع تر از سریالهای تاریخی در تلویزیون ببینی چون سریالهای تاریخی همچون مختارنامه، در چشم باد یا کلاه پهلوی، خیلی طول کشید که روی آنتن رفت.
*چطور این نقش به شما پیشنهاد شد؟
پیش از این سریال در یک فیلم سینمایی با خانم فلورا سام کار کرده بودم. چند ماه پیش خانم سام با من تماس گرفتند، من در لندن بودم و برایم توضیح دادند که می‌خواهند سریال مناسبتی بسازند، کلیت کار و داستان را برایم توضیح دادند چون هنوز سناریو نداشتند. همیشه دلم می‌خواست که کار محرمی‌و ماه رمضانی داشته باشم، ضمن اینکه برای این کارها باید طلبیده بشوید که شکرخدا طلبیده شدم. داستان سریال، قشنگ بود و نقش بسیار سختی داشتم اما وقتی از سوی کارگردانی که قبلا با او کار کردی، پیشنهاد کار می‌شود یعنی حکم تاییدی بر کار تو، چون کارگردان از تو راضی بوده که دوباره سراغت آمده است. کار را پذیرفتم و به ایران آمدم، تست گریم دادم و سرکار رفتیم. کار با سرعت زیاد و به صورت شبانه روزی انجام شد چون کارهای مناسبتی باید سریع تر به زمان پخش برسد، به همین دلیل خانم سام هم اصرار داشتند که همه بازیگرها حرفه ای باشند تا بتوانند در شرایط سخت و زیر فشار زمانی کار را به پخش برسانند.
در این سریال پربازیگر، چهره‌های شناخته شده سینمایی هم بازی می‌کنند، حضور در این تیم حرفه ای چقدر به شما که نقش اصلی سریال را داشتید کمک کرد؟
پیش از این سریال با خیلی از بازیگرهای آن، کار کرده بودم مثلا با خانم گوهر خیراندیش در سریال مختارنامه و کلاه پهلوی همبازی بودم و با هم فیلم سینمایی کار کرده بودیم. با آقای بازغی، بارها همبازی شده بودم. تنها کسی که بار اول با ایشان همبازی می‌شدم، آقای داریوش ارجمند بود که حضور در کنار ایشان برای من افتخار بزرگی بود و بسیار از ایشان آموختم.
شخصیت مرضیه برای شما چه جذابیت‌ها و ویژگی‌هایی داشت و چقدر به این شخصیت نزدیک شدید؟
وقتی به عنوان یک بازیگر، نقشی را بازی می‌کنید باید دوستش داشته باشید چون خلقش می‌کنید. در مورد شخصیت مرضیه می‌دانستم که اتفاق‌های ناگواری برایش می‌افتد و روز به روز قویتر می‌شود. معمولا نقش زنان غیرفعال را بازی نمی‌کنم، به همین دلیل شاید کم کار هستم چون نقشی که بازی می‌کنم را باید باور داشته باشم یا ایفای آن نقش برای من، ایجاد چالش بکند. مرضیه، یک زن جراح مستقل است که زندگی شاد و خوبی دارد اما با مرگ ناگهانی همسرش شرایط ناگواری برای او پیش می‌آید. در قسمت‌های پایانی سریال، این شخصیت پررنگ تر هم می‌شود. نقش آفرینی در چنین نقش‌هایی برای من جذاب است چون دوست دارم الگوی زنانه خلق کنم.
سریال مرضیه یک درام اجتماعی با ژانر معمایی جنایی است، نقش آفرینی در چنین ژانری برایتان جذابیت داشت، ضمن اینکه کار مناسبتی محرمی‌هم بود؟
یکی از جذابیت‌های سریال مرضیه با اینکه سریال مناسبتی است و در محرم اتفاق می‌افتد، این است که اصلا شعاری نیست نه در دیالوگ‌ها و نه در روند داستان و اتفاقاتی که می‌افتد شعاری نیست، این باعث جذب حداکثری مخاطب می‌شود. تم معمایی و جنایی داستان هم که گره‌ها در طول روایت، باز می‌شود آن را برای مخاطب دیدنی تر می‌کند. ما در سریال مرضیه از سلطان سکه می‌گوییم تا قاچاق دارو، اختلاس، فرار افراد فاسد از کشور و مسائلی که با آنها مواجه هستیم و در زندگی ما تاثیرگذار است.
کار کردن در ژانر تاریخی برایتان دشوارتر است یا ژانر اجتماعی؟
بنظرم کارهای تاریخی خیلی سخت تر است، هم از لحاظ زمانی که بسیار طولانی می‌شود و هم ادامه دادن حس و حال آن نقش. گاهی هشت، نه سال سر یک کار هستیم که فقط عشق و علاقه می‌تواند شما را پای کار نگه دارد ولی کار اجتماعی، متناسب با شرایط روز جامعه ساخته می‌شود و گاهی نقشی را بازی می‌کنی که اصلا شبیه زندگی خودت نیست. اینکه تجربه بازی در سریالهای تاریخی دارم به این معنا نیست که نقش آفرینی در سریالهای اجتماعی برایم آسان است، اتفاقا که دشواری‌های خودش را دارد و سختی‌هایش برایم جذاب است.
فکر می‌کنید بازی در نقش مرضیه، راه را برای پیشنهادات بعدی به شما در ژانر اجتماعی باز کند؟
معمولا به نقش‌هایی که قبول می‌کنم اینطور نگاه نمی‌کنم که این نقش راه را برای من در فلان ژانر باز می‌کند یا نه. زمانی که نقشی را بازی می‌کنم، از آن لذت می‌برم و به پیشنهادات بعدی در آن ژانر فکر نمی‌کنم. اتفاقا سعی می‌کنم که به تکرار نیفتم، بعد از بازی در مختارنامه، پیشنهادات زیادی برای نقش زن عرب داشتم یا زمانی که سریال کلاه پهلوی را بازی کردم هرچه نقش زن خارجی مسلط به زبان انگلیسی بود، به من پیشنهاد می‌شد ولی نقشی را تکرار نمی‌کنم. اگر بعد از این سریال، نقشی شبیه مرضیه به من پیشنهاد شود، قبول نمی‌کنم چون برای خودم تکراری می‌شود. سعی می‌کنم که سراغ تجربه‌های جدید در بازیگری بروم.
بیشتر بخوانید:
به‌یاد ماهچهره خلیلی در مختارنامه
ماهچهره خلیلی از مختارنامه تا مرضیه
م ن/ه خ
