نقدی بر «درخونگاه»

درخونگاه فیلمی که در ابتدا به مسعود کیمیایی تقدیم می شود ولی از شخصیت پردازی فیلم های او در این فیلم خبری نیست!
درخونگاه سیاوش اسعدی با بازگشت رضا (امین حیایی) از ژاپن آغاز می شود. از همان ابتدا مشخص است خانواده چیزی را از او پنهان می کند ولی کارگردانی کار در جذب و علاقه مندسازی مخاطب به دنبال کردن داستان، ضعیف عمل می کند.
اضافه شدن شخصیت شهرزاد ظاهرا برای میخکوب کردن مخاطب انجام شده. رضا که سال ها در ژاپن کار کرده اکنون در بازگشت خیلی غیرتی عمل می کند و انگار می خواهد بگوید خیلی حواسش به خانواده اش است ولی در مواجهه با شهرزاد کاملا خود را می بازد و مجذوب او می شود!
رضایی که اینقدر دم از خانواده دوستی می زند به ناگاه با همه خانواده دشمن می شود فقط بخاطر سه روز زندان ماندن؟!
در خانواده ایرانی، احترام به بنیان خانواده بسیار مهم است ولی رضا بخاطر پول، همه حرمت های خانوادگی را زیر پا می گذارد و به شهرزادی که یک نظر او را دیده دل می بندد و کانون خانواده را ترک می کند.
فیلم از سویی رضا را نگران مشکلات خانواده نشان می دهد و از سوی دیگر وقتی از او عذرخواهی می کنند نمی پذیرد. این دوگانگی رفتارمی خواهد چه را ثابت کند؟
رضا که دائما با خود درگیر است و نمی داند از زندگی چه می خواهد اول خود را دربند خانواده و دلسوز آنها نشان می دهد و بعد بدنبال شهرزاد می رود.
نکته دیگر برادر مفقودالاثری است که معلوم نیست اصل حضور این فرد در این فیلم به چه دلیل بوده؟
رضا می ماند و عشقش و از سوی دیگر خانواده ای که علی رغم همه مشکلات و اشتباهات رضا را محق می دانست ولی دیگر او را از دست داده...
طاووس (مادر رضا) را می توان تنها شخصیت مورد قبول تماشاگر دانست مادری زجر کشیده و صبور که بنیان خانواده برایش مهم است ولی او نیز مورد خشم رضا قرار می گیرد و التماس ها و اشک هایش مادر نتوانست دل رضا را به رحم بیاورد و از او یک مادر منفعل ساخت!
در این فیلم بازی تحسین برانگیز ژاله صامتی بیش از دیگر بازیگران توجه بیننده را جلب می کند و می توان آن را از بازی های ماندگار ایشان دانست.
نورپردازی و تصویرسازی زمان پس از جنگ تحمیلی به خوبی انجام شده است.

نویسنده : امیرهادی طالب برای وبسایت آی فیلم
این نقد، دیدگاه شبکه آی فیلم نمی باشد.

بیشتر بخوانید و ببینید:

رونمایی از پوستر و تیتراژ فیلم سینمایی «درخونگاه»

مهراوه شریفی نیا: حضور در «درخونگاه» کلاس درس بزرگی بود.