هر کس که مادر است؛ دو عالَم برای اوست

بیستم ماه جمادی الثانی مصادف با سالروز تولد حضرت فاطمه زهرا(س) است که این روز مبارک را روز مادر نامیده‌اند.

به گزارش آی‌فیلم، فاطمه (علیها السلام) در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار می‌باشد.

 نام مبارک آن حضرت، فاطمه است و از برای ایشان القاب و صفات متعددی همچون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه، مرضیه، نیز ذکر شده است.

نام پدر فاطمه (علیها السلام) محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله و سلم) است که او رسول گرامی اسلام، خاتم پیامبران الهی و برترین مخلوق خداوند می‌باشد. مادر حضرتش خدیجه دختر خویلد، از زنان بزرگ و شریف قریش بوده است. او نخستین بانویی است که به اسلام گرویده است و پس از پذیرش اسلام، تمامی ثروت و دارایی خود را در خدمت به اسلام و مسلمانان مصرف نمود. خدیجه در دوران جاهلیت و دوران پیش از ظهور اسلام نیز به پاکدامنی مشهور بود؛ تا جایی که از او به طاهره (پاکیزه) یاد می‌شد و او را بزرگ زنان قریش می‌نامیدند.

فاطمه زهرا (علیها السلام) در نزد شیعیان اگر چه امام نیست، اما مقام و منزلت او در نزد خداوند و در بین مسلمانان به خصوص شیعیان، نه تنها کمتر از سایر ائمه نیست، بلکه آن حضرت همتای امیر المؤمنین و دارای منزلتی عظیم‌تر از سایر ائمه طاهرین (علیهم السلام) می‌باشد.

اگر بخواهیم مقام علمی فاطمه (علیها السلام) را درک کنیم و به گوشه‌ای از آن پی ببریم، شایسته است به گفتار او در خطبه فدکیه بنگریم؛ چه آنجا که استوارترین جملات را در توحید ذات اقدس ربوبی بر زبان جاری می‌کند، یا آن هنگام که معرفت و بینش خود را نسبت به رسول اکرم آشکار می‌سازد و یا در مجالی که در آن خطبه، امامت را شرح مختصری می‌دهد. جای جای این خطبه و احتجاجات این بانوی بزرگوار به قرآن کریم و بیان علت تشریع احکام، خود سندی محکم بر اقیانوس بی‌کران علم اوست که متصل به مجرای وحی است .

از دیگر شواهدی که به آن وسیله می‌توان گوشه‌ای از علو مقام فاطمه (علیها السلام) را درک نمود، مراجعه زنان و یا حتی مردان مدینه در مسائل دینی و اعتقادی به آن بزرگوار می‌باشد که در فرازهای گوناگون تاریخ نقل شده است.

بنابراین گزارش، و در چنین روزی بود که نور وجود حضرت زهرای مرضیه (س) تابیدن گرفت و خانه محمد (ص) و خدیجه (س)، به کوثری معطّر، درخشان شد.

اکنون سالهاست که این روز مبارک گرامی داشته می شود؛ بویژه آنکه این روز در تقویم ایرانیان، با نام مبارک مادر و زن گره خورده است.

گفتنی‌است، در این میان، شاعران آئینی هم تلاش دارند تا این مناسبت فرخنده را به جشن بنشینند که در ادامه یکی از آن اشعار را می‌خوانید:

تا آن زمان که گردش این روزگار هست
تا آن زمان که روز و شبی برقرار هست
کم یا زیاد بسته به میزان لطف حق
پای پیاده عشق به هر دل سوار هست
وقتی گدا شدن به در دوست، عاشقی ست
پس در تمام عمر به هر لحظه کار هست

ما ظاهرا اگر چه خدا را ندیده ایم
اما یقین که جلوه ی آئینه دار هست
یک گل رسید و معنی ضرب المثل شکست
یک یاس آمده که همیشه بهار هست
یک برگ یاس با همه عالم برابر است
معنی یاس یک کلمه هست و مادر است
هر کس که مادر است؛ دو عالَم برای اوست
بام بهشت نقطه ی پایین پای اوست
مادر شدن برای دو عالم شرافتی است
بر دختری که گفته پدر هم فدای اوست
او قبل خلقت آمده قبل از همه رَوَد
سوی بهشت باغ گلی که سرای اوست
شرط و شروطِ خلقتِ دنیاست فاطمه
این میل باطنی عمیق خدای اوست
آمد کسی که بین قنوت شبانه اش
همواره اسم یک یک همسایه های اوست
 تصویر خالصانه ی ذکر و دعاست او
همسایه ی همیشه ی قُرب خداست او
 ما  دَرکِمان به این همه معنا نمی رسد
ما  دستمان به رتبه زهرا نمی رسد
 او کوثر است و چشمه ی دریاترین خُم است
نور است و نوربخش سپهر است و انجم است
پیداتر از همه شد و بین بزرگی اش
در لابلای ثانیه های زمان گُم است
از آب و خاک مهریه ی او جوانه زد
هر دانه ای که بر سر هر خوشه گندم است
مصرف نکرد غیر خودش درمسیر حق
زهرا تمام مرتبه الگوی مردم است
از خود گذشت تا که ولایت عَلَم شود
زهرا به پایِ دینِ خدا مثل اهرم است
دین خدا ز همّت او جان گرفته است
زن با نگاه فاطمه عنوان گرفته است
زیباترین نمایش تابان روزگار
زهراست آنکه مانده در اذهان روزگار
یک قطره از عنایت زهرا نمی شود
بر این زمین کرامت باران روزگار
این سالها که آمد و رفته ست همچنان
زهرا بُوَد بزرگِ بزرگانِ روزگار.

شعر از مجتبی صمدی شهاب.