پناهی، حسین (زاده‌ی 6 شهریور 1335، دژکوه_درگذشت 14 مرداد 1383، تهران)

حسین پناهی دژکوه، شاعر، نویسنده، کارگردان و بازیگر کشورمان، در روستای دژکوه از توابع شهرستان کهکیلویه و بویراحمد زاده شد. او ابتدا در کسوت روحانیت به مردم خدمت می‌کرد؛ سپس به تهران آمد و در مدرسه‌‌ی هنری آناهیتا دوره‌‌ی بازیگری و نمایشنامه‌نویسی را گذراند. پناهی بازیگری را از مجموعه‌ی تلویزیونی «محله‎ی برو بیا» در سال 1361 آغاز کرد و بعد از آن در مجموعه‌ی تلویزیونی «محله‎ی بهداشت» (1363) ادامه داد. وی همچنین کارگردانی و ایفای نقش در نمایش «دو ‌مرغابی در مه» را به عهده داشت و مورد استقبال قرار گرفت.

این هنرمند در فیلم‌هایی نظیر «گذرگاه» (۱۳۶۵)، «تیرباران» (۱۳۶۶)، «نار و نی» (۱۳۶۷)، «ارثیه» (۱۳۶۷)، «راز کوکب» (۱۳۶۸)، «مهاجران» (۱۳۶۹)، «سایه‎ی خیال» (۱۳۶۹)، «اوینار» (۱۳۷۰)، «هنرپیشه» (۱۳۷۱)، «روز واقعه» (۱۳۷۳)، «آرزوی بزرگ» (۱۳۷۳)، «بلوغ» (۱۳۷۷)، «بابا عزیز» (۱۳۸۲)، و مجموعه‌هایی چون «گرگ‌ها» (1366)، «گالش‌های مادربزرگ» (1367)، «روزی روزگاری» (1371-1370)، «آشپزباشی» (1374)، «دزدان مادربزرگ» (1375-1374)، «آژانس دوستی» (1378-1375)، «امام علی (ع)» (1378)، «مادر» (1378)، «یحیا و گلابتون» (1379)، «تصمیم نهایی» (1380)، «آواز مه» (1381-1380) و «روزگار قریب» (1383) به نقش‌آفرینی پرداخته است.

از افتخارات وی می‌توان به نامزدی دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم «در مسیر تندباد» در سال 1367، برنده‌ی دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «سایه خیال» در سال 1369 و نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم «مهاجران» اشاره کرد.

پناهی که بیشتر شاعر بود تا بازیگر، در سال 1376 نخستین مجموعه‌‎ی شعری‎اش را با نام «من و نازی» منتشر کرد. این مجموعه تاکنون به 6 زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شده‌ است. این بازیگر کشورمان که به خاطر سادگی و خلوص و همچنین نحوه‌‌ی خاص سخن گفتنش در ذهن بسیاری از مردم ایران جای دارد، در سال 1383 در سن 49 سالگی در اثر ایست قلبی جان باخت.